O buldogach na wesoło

O buldogach na wesoło :)

Bulldog francuski – (czytaj: bulgot francuski) - zwierzę wielkości podnóżka, o trybie życia kanapowo-kolanowym.

Praktycznie wszystkożerny, chociaż preferuje czipsy i mocne alkohole. Nie wykazuje chęci do biegania, woli statecznie poruszać się na tylnym siedzeniu samochodu. Puszcza fantastyczne bąki i praktycznie każdą pochłoniętą substancje jest w stanie przetworzyć na aromat wyciskający łzy z oczu. Dodatkowo z powodu przemyślnej konstrukcji przewodów nosowych i podniebienia – wcześniej słyszysz, niż widzisz. A w nocy możesz rozkoszować się pełnią brzmienia płuc i krtani twojego pupila :)

Buldog francuski jest rasą psów, przy której słowo charakter nabiera zupełnie nowego wymiaru, tudzież znaczenia. A trzeba przyznać, że buldożki charakter mają Swój własny. Jest psem bardzo inteligentny, jednak dość upartym, o miłym usposobieniu, delikatny i przemilny. Kocha zabawy, pieszczoty i wszystkie chwile spędzone z właścicielem. Jest bardzo uczuciowy i zaborczo zazdrosny wobec właściciela, rodziny a nawet własnych zabawek, nie lubi gdy się nim nie zajmujemy.

Buldogi francuskie to typowe psy rodzinne, lubią być częścią rodziny i obcowanie z nią sprawia mu największą przyjemność. Psy tej rasy kochają dzieci, a co za tym idzie zawsze towarzyszą naszym maluszkom podczas jedzenia, kiedy mogą "wyrwać" smakowity kąsek na litość (wybałuszone oczy). Jego błagający i skrzywdzony wzrok może skruszyć najtwardsze serca i wymusić właściwie wszystko od swego właściciela. Małe dzieci uwielbiają szczególnie za ich fantastyczne zabawki, z którymi to "walczą" na śmierć i życie, śliniąc i żując z przejęciem.

Wszystkie psy z radością wychodzą rano na dwór, aby zmniejszyć ciśnienie w swoich nadwyrężonych po nocy pęcherzach moczowych, buldogi natomiast o tej porze jeszcze śpią i o ile jeśli już zmusi się je do wyjścia na dwór we wczesnych godzinach porannych, o tyle zmuszenie wciąż jeszcze śpiącego buldoga do oddania moczu, graniczy z cudem. Najczęściej również trzeba księcia znieść na rękach na dwór, bo pozostając wciąż w stanie upojenia dobrze przespaną nocą i mając zamknięte ślepia, biedaczek jeszcze gotów spaść ze schodów i zrobić sobie krzywdę. Zresztą i tak by pewnie nie zauważył, bo bardziej odpornej na urazy rasy to chyba nie ma.

Ogólnie interesuje je tylko jak się dobrze najeść i następnie opróżnić jelito grube z nadmiernej ilości zalegających tam gazów :) Najlepiej w najmniej właściwym dla takiej czynności miejscu.

Żeby w pełni zrozumieć historię powstania buldogów francuskich, musimy odpowiedzieć sobie na jedno ważne pytanie: Jakie cechy musi posiadać idealny pies?

Po pierwsze musi być nieustraszony, możliwie wszystkożerny i odporny. Te cechy dawno temu załatwiła za nas Matka Natura, doprowadzając za pomocą uciekającej wiewiórki szablozębnej do krzyżówki lwa workowatego i sosny. Po lwie buldog odziedziczył szaleńczą odwagę i wszystkożerność, a po sośnie odporność, twardość i wspaniały charakter. Wiewiórka uciekła, więc po wiewiórce nie odziedziczył nic. Efektem ubocznym tej krzyżówki jest płaska mordka i wiecznie wybałuszone oczy (każdy się może zdziwić jak się właduje na drzewo).

Po drugie musi mieć dobry słuch, żeby zawsze słuchał się swojego pana. A cóż może zapewnić lepszy słuch, niż wielkie uszy? Niestety dość długo ludzkość uważała, że nietoperze to ptaki, co skutecznie spowolniło rozwój rasy. Przez kilka wieków trwały mniej lub bardziej udane próby skrzyżowania psa ze słoniem. W rezultacie tych bardziej udanych otrzymywano placek z psa, w rezultacie tych mniej udanych wydmuszkę z psa. Dużo lepiej poszło, gdy kynolodzy wpadli wreszcie na to, że nietoperz to ssak. Wystarczyło tylko przytrzymać go za skrzydła i tylne łapy, żeby psu oczu nie wydrapał.

Geneza rasy

"UWAGA! Groźny pies! Jeśli się przywiąże, nie opuści Cię do końca życia"

hodowla buldogów francuskich

Chrapią, duszą się i ślinią, dławią, plują, chrząkają, chrumkają, puszczają bąki i bańki nosem, liżą, dyszą, sapią.
Reaguje na dźwięki z telewizora jak odważny pies obronny, ale jest głuchy, kiedy powinien reagować, albo mu się nie chce.
Będzie jadł tylko, kiedy inny pies będzie mu chciał wyjeść coś z miski.
Udaje, że nie umie chodzić po schodach, kiedy mu się nie będzie chciało.
Udaje twardziela goniąc koty, ale kiedy kot się odwinie, przybiegnie do ciebie lamentując.
Im bardziej go nie lubisz, tym bardziej on cię wielbi. Będzie łaził za tobą wszędzie i plątał się tuż pod nogami.
Jeśli go wielbisz - zignoruje to. Jeśli go już nie możesz znieść - nie odstąpi cię na krok. Kiedy ty będziesz spać, będzie ci stawał na brzuchu i gapił się na ciebie. Obliże ci twarz i pokłuje tymi swoimi króciutkimi ostrymi wąsami po policzkach próbując cię obudzić.
Będzie spał na twojej poduszce, a spróbuj go przesunąć - urażony, biedny, skrzywdzony pieseczek obrazi sie na cały świat.
Marznie zimą, przegrzewa sie latem. Pilnuje się ciebie tylko kiedy nie patrzysz, kiedy spojrzysz w jego stronę - przestaje.
Będzie cię słuchał, tylko jeżeli odpowiada mu to, czego od niego oczekujesz. Ale i tak nie wykona tego natychmiast.

Pół żartem pół serio o charakterze buldożka

Po trzecie nie powinien mieć ogona, żeby nie cieszyć się do teściowej. Cóż, tutaj sprawę załatwiło kilkadziesiąt pokoleń zięciów, cierpliwie odcinających ogony zbyt wylewnych osobników. Niestety, z powodu braku ogonka pies ten bardzo często wyraża swoją radość chrumkaniem, więc nie dziw się jeśli znajomi spytają Cię czy aby nie kupiłeś sobie świni.

I tak powstał pies doskonały.

źródło: http://nonsensopedia.wikia.com